- шылауыш
- зат.Кимешек үстінен байланатын, үлкен ақ шаршы орамал.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
шылауыш — 1 (Рес., Орын.) сыпырғыш. Ш ы л а у ы ш п е н ұшырған бидайдың үстін тазалайды (Орын., Бөр.) 2 (Орал, Қара.) баланың бетіне түсетін жара. Бетке түскен ш ы л а у ы ш кешікпей жазылып кетті (Орал, Қара.) 3 (Шығ.Қаз.: Күрш., Зайс.; Сем., Мақ.; Талд … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылауыш — (Жамб., Мер.) ақ орамал, шылауыш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шұлауыш — (Монғ.) шылауыш. Ал, сары бәйбіше өзінше сәнденген. Ш ұ л а у ы ш ы н ы ң құйрығына екі жерден маржан тізген сылдырлауық шолпы тағып, маңдайына қоңырау салпыншақты, күміс ай түйреуіш таққан көрінеді (С. Тәу., Арм. тау, 85) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ағзу — зат. Мата аты; ақзон. Үш ен а ғ з у шылауыш, Туырлықтай кеңдігі. Бір қараңа бір киім, Алғызып киген құрғыры (А. Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 332) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі